MRSA-positief en dan?

Deze folder bevat informatie voor de patiënt bij wie MRSA is aangetroffen.
 

Wat is MRSA?

MRSA is een variant van de bacterie Staphylococcus aureus. De Staphylococcus aureus is een bacterie die normaal voorkomt in de neus, keel, op de huid en in de darmen van gezonde personen. Soms kan deze bacterie een infectie veroorzaken. Zo'n infectie kan onschuldig zijn, denk aan puistjes of kleine ontstekingen van de huid. Een infectie kan ook ernstiger zijn, bijvoorbeeld als er sprake is van  bloedvergiftiging of longontsteking.

Sommige Staphylococcus aureus bacteriën zijn ongevoelig geworden voor het antibioticum meticilline. De bacteriën kunnen dan door dit antibioticum niet langer gedood worden. Vaak zijn deze bacteriën ook ongevoelig voor andere antibiotica. Deze ongevoelige bacteriën worden ‘Meticilline Resistente Staphylococcus Aureus’ genoemd, afgekort MRSA.

Van een MRSA krijg je niet sneller een infectie en geen ernstigere infectie dan van een gewoneStaphylococcus aureus. Maar áls er een infectie ontstaat, zijn er wel speciale antibiotica nodig om de infectie te behandelen; de meest gebruikte antibiotica werken namelijk niet bij MRSA.

Welke maatregelen zijn er nodig in het ziekenhuis?

Het is belangrijk dat MRSA zich niet verspreidt. Omdat in een ziekenhuis veel mensen bij elkaar liggen is het mogelijk dat de bacterie van de ene naar de andere patiënt overgedragen wordt. Het is belangrijk dat we verspreiding voorkomen.

Tijdens uw opname of behandeling betekent dit voor u het volgende:

• U wordt verpleegd op een aparte kamer, een isolatiekamer. De deuren en ramen moeten dicht blijven.

• Ziekenhuismedewerkers die op de kamer komen, dragen een schort, een mondneusmasker, handschoenen en een muts.
• Wanneer u voor onderzoek naar een andere afdeling gaat, worden ook daar mogelijk voorzorgs­maatregelen genomen om verspreiding van MRSA tegen te gaan.

Op de polikliniek nemen we geen extra voorzorgsmaatregelen.
 

Deze maatregelen blijven van kracht totdat we zeker weten dat u de bacterie niet meer bij u draagt én er geen verhoogd risico is op herbesmetting. U kunt MRSA spontaan of eventueel via een behandeling kwijt raken.
 

Hoe lang duren deze maatregelen?

Vanaf het moment dat bij u MRSA wordt ontdekt tot aan het moment dat we er zeker van zijn dat de bacterie niet meer bij u aanwezig is, gelden isolatiemaatregelen bij opname in het ziekenhuis. Dan nemen wij weer kweken af. Als drie complete kweekseries MRSA negatief zijn (dus geen MRSA meer) en er geen verhoogd risico is op herbesmetting , zijn minder strikte isolatiemaatregelen nodig. Als u binnen het jaar weer opgenomen moet worden, wordt u wel steeds gecontroleerd op MRSA.

U blijft in ziekenhuis St Jansdal als MRSA drager of ex-MRSA drager gemarkeerd totdat zeker is dat de bacterie niet meer bij u aanwezig is. Deze periode zal zeker een jaar in beslag nemen. Indien u naar een ander ziekenhuis of een zorginstelling gaat, is het belangrijk dat u vermeldt dat u MRSA drager bent, of bent geweest.

Welke maatregelen kunt u thuis nemen?

Voor mensen die bij u thuis wonen of mantelzorg aan u verlenen zijn geen maatregelen nodig, tenzij deze personen zelf onder behandeling in een ziekenhuis zijn of komen. In dat geval is het belangrijk dat deze personen bij een volgend bezoek aan een ziekenhuis melden dat zij contact hebben gehad met een MRSA-positieve patiënt. Als u thuiszorg krijgt vragen wij u te melden dat u drager bent van MRSA. Zij kunnen dan ook voorzorgsmaatregelen nemen.
 

Kan MRSA behandeld worden?

Een behandeling van MRSA is alleen mogelijk als u:

• geen antibiotica gebruikt;

• geen wonden heeft;
• geen huidafwijkingen, zoals eczeem, psoriasis heeft;
• geen drains, katheter, of intravasale lijnen heeft;
• geen verhoogd risico loopt om opnieuw MRSA op te lopen. Dit betekent dat MRSA die te maken heeft met bijvoorbeeld een veehouderij of een asielzoekerscentrum in de meeste gevallen niet behandeld zal worden.

Wat de behandeling van MRSA inhoudt, is afhankelijk van de plaats waar bij u de bacterie is gevonden. Een behandeling kan bestaan uit het gebruiken van een neuszalf, het wassen met een desinfecterende zeep en soms antibiotica. Uw behandeling wordt afgesproken door de arts-microbioloog met uw behandelend arts of huisarts.

Tot slot

Heeft u na het lezen van deze informatie nog vragen? Neemt u dan contact op met uw behandelend arts of huisarts.