Een opname op de Intensive Care is ingrijpend. Het is altijd confronterend als een ouder of familielid op de Intensive Care is opgenomen. Dit geldt voor volwassenen, maar zeker ook voor kinderen. Zij merken vaak dat er iets aan de hand is, maar weten niet precies wat. Deze folder vertelt in het kort hoe u uw kind kunt voorbereiden op een bezoek aan de Intensive Care.

Mag een kind komen op de Intensive Care?

Als uw kind op bezoek wil en u denkt dat uw kind dit aankan, kan dat gewoon. Het is goed om uw kind voor te bereiden op wat er op de afdeling te zien en te horen is. U kunt hiervoor informatie en boekjes vragen bij de verpleegkundige.

Het bezoek van een kind moet altijd met een volwassene zijn. Als uw kind liever niet komt, is het belangrijk om dat te respecteren. U kunt wel informatie blijven geven over hoe het met uw familielid gaat.
 

Hoe vertel ik mijn kind(eren) dat een familielid ernstig ziek is en op de Intensive Care ligt?

Open en eerlijk

Geef informatie die past bij de leeftijd van uw kind. Kinderen hebben veel fantasie en begrijpen dingen vaak op hun eigen manier. Probeer niet geheimzinnig te zijn en betrek uw kind zoveel mogelijk bij wat er speelt.

Antwoord geven op vragen

Kinderen zijn eerlijk en vertellen wat ze zien. U moet waarschijnlijk vaker uitleggen wat er aan de hand is. Herhalen is belangrijk en geeft herkenning voor het kind.

Geef uitleg over de ziekte en de situatie

Het is belangrijk om te weten dat een familielid ziek is omdat er iets in het lichaam niet goed werkt. Dokters en verpleegkundigen op de Intensive Care doen hun best om de patiënt beter te maken. Geef duidelijke en eenvoudige informatie. Vertel wat u ziet, zoals de slangetjes die aan de patiënt zitten, waarvoor ze zijn en de geluiden die u hoort. Vertel ook dat de patiënt meestal een buisje in zijn mond heeft om te ademen, waardoor hij niet kan praten. Het is goed om van tevoren met een verpleegkundige af te spreken wanneer jullie langs willen komen.

Probeer uit te leggen wat emotionele reacties kunnen zijn

Toon of benoem uw eigen emoties als verdriet en angst, maar ook boosheid, als daar aanleiding voor is. Bijvoorbeeld: ‘mama of papa moet huilen’ of ‘ik ben zo verdrietig, bang of boos om wat er is gebeurd.’ Reacties hoeven niet genegeerd te worden als u ze kenbaar maakt. Leer uw kind dat dit normaal is en dat het juist goed is om emoties te hebben bij een ingrijpende gebeurtenis.

Op de Intensive Care

Een kind moet altijd samen met een volwassene komen. We raden aan om zelf mee te gaan met uw kind. Een verpleegkundige helpt u tijdens het bezoek en kan antwoord geven op vragen van uw kind. U kunt uitleggen dat uw kind de patiënt mag aanraken als hij of zij dat wil. Vertel wat u ziet en beantwoord de vragen van uw kind. Omdat er veel indrukken zijn, is het beter om het bezoek niet te lang te laten duren, maximaal tien minuten.

Als een kind langere tijd op de Intensive Care komt, kan het goed zijn om extra hulp te vragen. Hiervoor kunt u een pedagogisch medewerker inschakelen. Deze medewerkers werken op de kinder- en tienerafdeling en helpen kinderen goed. Dit gebeurt altijd in overleg met de verpleegkundige en past bij wat u en uw kind nodig hebben.

Na het bezoek

Praat altijd met uw kind over het bezoek. Dit helpt hen om hun gevoelens en gedachten te delen. Vraag of alles duidelijk is en of er misschien nog vragen zijn. Het bezoek kan veel invloed hebben op uw kind. Hier zijn enkele reacties die uw kind kan laten zien:

• Terugval in gedrag. Kinderen kunnen tijdelijk terugvallen naar een eerdere fase waarin ze zich veilig voelen. Bijvoorbeeld door te duimen of extra aan een ouder te hangen. Het is goed om te weten dat dit normaal is en meestal niet lang duurt.

• Heftige gevoelens. Kinderen kunnen soms heel boos of verdrietig reageren. Ze kunnen moeilijk uitleggen wat ze voelen. Vaak uiten ze hun gevoelens op een andere manier, zoals door te spelen of een tekening te maken van wat er aan de hand is.

• Lichamelijke klachten. Buikpijn, hoofdpijn of angst kunnen voorkomen. Sommige kinderen zijn bang om een familielid te verliezen of om zelf iets ergs te krijgen. Neem deze klachten serieus, maar maak u niet te veel zorgen. Het is normaal dat ze zich zo voelen, omdat er veel verandert in hun leven.

• Schuldgevoelens. Soms voelen kinderen zich schuldig dat een ouder of familielid ziek is. Neem deze gevoelens altijd serieus en vertel hen dat het niet hun schuld is.

• Prikkelbaarheid en gedragsproblemen. Het is belangrijk om grenzen te stellen voor het gedrag van uw kind, vooral als ze zich hulpeloos voelen en dit proberen te compenseren door bazig of controlerend te zijn.

• Verdriet verbergen. Kinderen verstoppen vaak hun verdriet voor hun ouders, omdat ze niet willen dat ouders zich nog verdrietiger voelen. Ze willen soms hun gevoelens niet met hun ouders delen en hebben misschien behoefte om met iemand anders te praten.

Wanneer is het beter om niet op bezoek te komen?

Soms kan het zijn dat uw familielid er heel anders uitziet dan normaal. Dit kan het kind bang maken. In zo'n geval is het beter om het bezoek uit te stellen als dat mogelijk is.

Tenslotte

U kunt schrikken van de reacties die uw kind kan hebben. Begrijp dat dit normaal is en meestal maar tijdelijk. Een bezoek kan heel positief zijn:

• Kinderen vinden het belangrijk om iemand die ziek is te bezoeken.
• Een bezoek helpt om verkeerde ideeën over de ziekte en de Intensive Care weg te nemen. Kinderen kijken er met andere ogen naar.
• Kinderen die hun zieke familielid kunnen bezoeken, voelen zich vaak minder alleen en hebben minder last van verdriet en schuldgevoel.
• De band tussen het kind en de zieke kan beter worden.

Het is belangrijk om het bezoek goed voor te bereiden, de juiste begeleiding te geven en te overleggen met de verpleegkundige. Het kan gebeuren dat uw kind zich na het bezoek anders gedraagt, maar dit is normaal. U kunt dit bespreken met de verpleegkundige.

Als u na het lezen van deze folder nog vragen heeft, kunt u die altijd aan de verpleegkundigen van de Intensive Care stellen.