Wat is een ileus?

Een ileus is een plotselinge (acute) stoornis in de passage van de voedselbrij door de darm, omdat ergens de normale doorgang belemmerd wordt. Het gevolg is dat de voedselbrij in de darm stagneert, waardoor er ernstige klachten optreden. Een ileus kan zowel in de dunne als in de dikke darm optreden.

We spreken van een ileus als de afsluiting van de darm volledig is, en van een sub-ileus als er nog wel enige passage door de darm mogelijk is.

Wat is de oorzaak van een ileus?

Een ileus kan door verschillende processen in de darm veroorzaakt worden. Afhankelijk van hoe een ileus ontstaat onderscheiden we:
 

Obstructie (of mechanische) ileus
De holte in de darm is afgesloten door bijvoorbeeld; een gezwel (tumor), vergroeid littekenweefsel (verklevingen), een kronkel in de darm (volvulus) of door een buikwandbreuk (hernia).
De ‘darmafsluiting’ wordt hier dus echt veroorzaakt door een obstakel in de darm. De darm probeert de voedselbrij voorbij dit obstakel te krijgen. Dit leidt tot hevige darmbewegingen, die vaak aan de buitenkant van het lichaam goed zichtbaar zijn.
 

Paralytische (of verlammende) ileus
De bewegingen van de darm zijn ernstig verminderd of zelfs afwezig, als gevolg van bijvoorbeeld: buikvliesontsteking, een abces in de buik, alvleesklierontsteking, vaatafsluiting, sommige medicijnen of als complicatie van de narcose enige uren na een grote buikoperatie. De ‘darmafsluiting’ wordt hier dus niet veroorzaakt door een obstakel, maar door verlamming van de darm waardoor de voedselbrij in de darm stagneert.
 

Wat zijn de klachten?

Beide vormen van ileus gaan gepaard met hevige buikpijn, braken, een opgezette buik en het uitblijven van windjes en ontlasting. De klachten treden sneller op en zijn vaak heviger naarmate de ‘darmafsluiting’ zich meer in het begin van de darm bevindt. Het braaksel bestaat in het begin vooral uit grote hoeveelheden gallig gekleurde darminhoud. Naarmate de ‘darmafsluiting’ zich verder in de darm bevindt wordt het braaksel bruin-zwart van kleur en gaat steeds meer lijken op ontlasting.
Juist omdat de oorzaak van een obstructie-ileus verschilt van een paralytische-ileus zijn sommige klachten duidelijk verschillend.

De klachten van een obstructie-ileus zijn:

• hevige buikpijn, niet continu maar in aanvallen
• een opgezette en drukgevoelige buik
• braken en het uitblijven van windjes en ontlasting
• de bewegingen van de darm zijn duidelijk zichtbaar en er zijn veel darmgeluiden. Er is sprake van een ‘actieve darm’ met zogenaamd ‘gootsteengeruis’

N.B. De klachten van een obstructie-ileus zijn precies hetzelfde, als bij de aandoening Chronische Intestinale Pseudo-obstructie (CIP). Zie voor meer informatie het boekje ‘Chronische Intestinale Pseudo-obstructie’ van de Maag Lever Darm Stichting.

De klachten van een paralytische-ileus zijn:

• matige en constante buikpijn
• een opgezette en weinig drukgevoelige buik
• braken en het uitblijven van ontlasting en windjes
• er zijn geen darmbewegingen en geen darmgeluiden. Er is sprake van een “stille buik”;
  er kunnen klachten aanwezig zijn van de ziekte die de ileus heeft veroorzaakt, zoals bijvoorbeeld koorts bij buikvliesontsteking

Bij beide vormen kan er na verloop van tijd een levensbedreigende situatie ontstaan; de darmwand kan openbarsten (perforeren) of een gedeelte van de darm kan afsterven doordat de doorbloeding van de darmwand ernstig verstoord is. Door langdurig braken raakt de patiënt veel vocht en zouten kwijt, waardoor hij te veel uitdroogt en in een shock kan raken. In dergelijke gevallen is snel chirurgisch ingrijpen noodzakelijk.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

In eerste instantie zal de huisarts door middel van lichamelijk onderzoek proberen een diagnose te stellen. De vaak duidelijk herkenbare klachten van een ileus kunnen bevestigd worden door middel van een röntgenfoto zonder contrast (buikoverzichtsfoto). Op de foto zijn de uitgezette, met gas of vloeistof gevulde darmlissen duidelijk te zien. Op deze foto is echter geen verschil te zien tussen een obstructie-ileus en een paralytische-ileus. Dit is alleen mogelijk door naar de buik te luisteren. In sommige gevallen, bijvoorbeeld als de obstructie niet volledig is zoals bij een sub-ileus, kan er een bariumcontrastfoto van de darm worden gemaakt. Bij dit onderzoek wordt de darm gevuld met contrastvloeistof, waardoor de eventuele afsluiting op de röntgenfoto te zien is. Een andere mogelijke onderzoeksmethode is een CT-scan of MRI-scan.

Het hangt van de aard van de klachten en de te verwachten plaats van de obstructie af of de arts zal besluiten om een colonoscopie te doen. Bij dit onderzoek gaat de maag-lever-darm arts met een flexibele buis, waaraan een klein cameraatje en lampje is bevestigd, via de anus en de endeldarm naar de dikke darm. Op de monitor is dan de binnenkant van de darm zichtbaar.

Soms kan een juiste diagnose pas met zekerheid worden gesteld tijdens een operatieve ingreep. Zie voor meer informatie de brochures ‘Colonoscopie’ van het St Jansdal en ‘Darmonderzoeken’ van de Maag Lever Darm Stichting.
 

Welke behandeling is mogelijk?

Voordat besloten wordt tot een eventuele operatie wordt meestal, bij beide vormen van ileus, het maagsap afgezogen om het braken en de opgezette buik te verminderen en eventuele complicaties te voorkomen. Om het maagsap af te voeren wordt een slang via de neus in de maag gebracht. Deze slang werkt als een soort hevel waardoor het teveel aan maagsap af kan vloeien. Om te zorgen dat de patiënt voldoende vocht en voeding binnenkrijgt wordt er een infuus aangelegd. In sommige gevallen is dit afdoende en is een operatie niet meer nodig.

In het geval van een obstructie-ileus is een operatie, om de ‘darmafsluiting’ op te heffen, vrijwel altijd noodzakelijk. Tijdens de operatie wordt het afgesloten stuk darm met het ‘obstakel’ verwijderd, waarna de resterende delen van de darm weer aan elkaar worden vastgehecht, of een stoma wordt aangelegd.

N.B. Is er een obstructie-ileus ontstaan als gevolg van darmverklevingen, dan zal zolang mogelijk geprobeerd worden om niet te opereren. Elke nieuwe buikoperatie betekent immers, dat er weer nieuwe verklevingen kunnen ontstaan, waardoor de kans op ileusverschijnselen toeneemt. In het geval van een paralytische-ileus moet eerst de onderliggende oorzaak behandeld worden. Een operatieve ingreep is dan niet altijd noodzakelijk.
Bij ernstige en langdurige ileusklachten is een operatie vaak noodzakelijk om bijvoorbeeld een buikabces te verwijderen of om een obstructie-ileus uit te sluiten.
 

Wat zijn de vooruitzichten?

Wanneer de ‘darmafsluiting’ is opgeheven, zijn de vooruitzichten over het algemeen goed.
 

Vragen

Mocht u na het lezen van deze folder/ dit boekje nog vragen hebben, dan kunt u die voorleggen aan de assistentes van de polikliniek voor chirurgie, telefoon (0341) 463777, van 08.30 – 12.00 en van 13.30 – 16.30 uur.