Klik op de afbeelding om deze folder te bekijken met beeld en geluid (Indiveo).

Inleiding

Versiepoging

De meeste baby's liggen aan het einde van de zwangerschap met het hoofdje naar beneden. Dit noemen we een 'hoofdligging'. Bij 3 tot 4 procent van de zwangerschappen is dit niet het geval en ligt het kind in stuitligging. De verloskundige of gynaecoloog kan uw baby proberen te draaien. Dit noemen we een versiepoging.

Waarom draaien bij een stuitligging?

Als een baby van stuitligging naar hoofdligging kan worden gedraaid is er een lagere kans op een keizersnede. Daarnaast zijn de risico's voor moeder en baby het kleinst bij een vaginale bevalling in hoofdligging. Daarom adviseren verloskundigen en gynaecologen meestal uw baby te laten draaien bij een stuitligging.

Kiezen voor een versiepoging

De verloskundige of gynaecoloog geeft u informatie over een versiepoging. U beslist zelf of u een versiepoging laat doen. U hebt altijd de mogelijkheid om terug te komen op uw beslissing. Ook tijdens de versiepoging kunt u aangeven als u wilt pauzeren of stoppen.

Voorbereiding

Bereid u goed voor op de versiepoging. Noteer alvast uw vragen en stel ze voor de versiepoging begint. Uw partner of iemand anders mag bij de versiepoging aanwezig zijn.

Toiletbezoek

Toiletbezoek bij een versie wordt afgeraden. Advies is om met een volle blaas te komen zodat de stuit uit het bekken gelift kan worden en de slagingskans vergroot wordt.

Controle vooraf

Voor de versiepoging maakt de verloskundige of gynaecoloog een CTG (hartfilmpje van uw baby) om de hartslag van uw baby te controleren. Vervolgens wordt er een echo gemaakt. Er wordt naar de ligging van uw baby, de placenta en de hoeveelheid vruchtwater gekeken. Als de groei van uw baby niet eerder gemeten is, wordt dit alsnog gedaan.

Weeënremmers

Voordat de versiepoging begint, wordt er laagdrempelig gebruik gemaakt van weeënremmers. De weeënremmers hebben geen risico's voor de baby. Met weeënremmers is de kans dat de versiepoging slaagt wat groter.

Door de weeënremmers kunt u last krijgen van bijwerkingen, zoals hartkloppingen en/of een opgejaagd gevoel. Als u bekend  bent met hartproblemen mogen we de weeënremmer niet gebruiken. De klachten verdwijnen weer zodra u de weeënremmers niet meer toegediend krijgt.

Neem voor uw ziekenhuis bezoek het volgende mee:

• De pas van uw ziektekostenverzekering.
• Een geldig legitimatiebewijs (identiteitskaart, rijbewijs, paspoort).
• Een lijstje met de medicijnen die u gebruikt. Dit wordt ook wel een AMO (Actueel Medicatie Overzicht) genoemd.

Versiepoging

Versiepoging

Tekst video:

Aan het einde van de zwangerschap liggen de meeste baby's met het hoofdje naar beneden. Dit noemen we een ‘hoofdligging’. Soms ligt een baby met zijn billen naar beneden. De baby ligt dan in stuitligging. De verloskundige of gynaecoloog kan uw baby proberen te draaien. Dit noemen we een versiepoging.

U neemt plaats op het bed. Voordat de versiepoging begint wordt met een hartfilmpje de hartslag en conditie van uw baby gecontroleerd. Vervolgens wordt er een echo gemaakt om te kijken of uw baby nog steeds in een stuitligging ligt. De verloskundige of gynaecoloog legt de handen onder de billen van de baby en duwt deze uit het bekken. De baby wordt omhoog geduwd. De andere hand pakt het hoofd van de baby en probeert dit naar beneden te duwen. Door de billen omhoog en het hoofd langzaam naar beneden te duwen, kan de baby meestal zelf verder draaien. Met een echo controleert de verloskundige of gynaecoloog of de versiepoging geslaagd is. Na de versiepoging wordt opnieuw een hartfilmpje van uw baby gemaakt.

Kans van slagen

Bij 55% van de vrouwen lukt de versiepoging. De kans dat het lukt is groter als u al eerder zwanger bent geweest. De versiepoging lukt het beste als:

• de baby nog niet is ingedaald;
• de baby nog niet zo groot is;
• u uw buikspieren goed kunt ontspannen;
• er voldoende vruchtwater is;
• de placenta aan de achterkant van de baarmoeder ligt;
• de zwangerschapsduur: naarmate de zwangerschap verder gevorderd is, is de kans groter dat bij een gelukte versie het kind in hoofdligging blijft liggen en niet terugdraait.

Een enkele keer draait uw baby terug in stuitligging.

De versiepoging duurt in totaal ongeveer één tot twee uur

De versiepoging zelf duurt ongeveer een kwartier. De totale tijd dat u in het ziekenhuis bent is één tot twee uur. Dit komt omdat zowel voor als na de versiepoging een CTG (hartfilmpje van uw baby) wordt gemaakt. Het maken van een CTG duurt 30 tot 45 minuten.

Nazorg

Na het draaien

Als het gelukt is om uw baby te draaien, kunt u principe thuis bevallen, tenzij er een andere reden is voor een ziekenhuisbevalling.

Als het niet gelukt is om uw baby te draaien of als uw baby teruggedraaid is, wordt soms na een paar dagen een tweede poging gedaan. Dit gebeurt als de verloskundige of gynaecoloog inschat dat er een goede kans van slagen is.

Risico's op complicaties

Voor de moeder is de kans op complicaties zeer klein. De buik kan door het duwen tijdens de versiepoging een paar dagen wat gevoelig zijn. Door het maken van een CTG voor en na de versiepoging wordt de hartslag van uw baby gecontroleerd. In heel uitzonderlijke gevallen is de hartslag afwijkend en moet er met spoed een keizersnede worden uitgevoerd.

Wanneer neemt u contact op met uw arts?

Neem contact op met uw verloskundige of gynaecoloog bij:

• bloedverlies;
• vochtverlies;
• intense buikpijn of harde buiken die niet overgaan;
• minder beweging van uw baby.

Verdiepende informatie

Meer weten?

Op de website van de degynaecoloog.nl vindt u meer informatie over een versiepoging.

Wilt u de informatie ook bekijken in een animatiefilmpje? Klik dan hier.