“Als kind wilde ik kinderverpleegkundige worden; daar was ik al vroeg zeker van. Op de middelbare school besloot ik geneeskunde te gaan studeren. En vanaf dat moment was het mijn wens om kinderarts te worden. Daar heb ik nooit spijt van gekregen. Het is een prachtig vak, heel breed en afwisselend. Je maakt kinderen mee van nul tot achttien jaar, in al hun ontwikkelingsstadia. Elke leeftijdscategorie kent zijn eigen ziektebeelden. Je moet als kinderarts creatief zijn om angst en spanning bij kinderen weg te nemen en ook om het probleem op te lossen. Met name jonge kinderen kunnen niet aangeven waar ze last van hebben. Dat maakt het een uitdaging om uit te puzzelen wat er aan de hand is. Naast het werk in Nederland ben ik intensief betrokken bij een medisch project in de sloppenwijken van een stad in India. Ik vind het belangrijk om als arts over de grenzen van ons land heen te kijken en waar mogelijk een steentje bij te dragen aan ontwikkelingshulp. Het voelt soms als een druppel op een gloeiende plaat in het immens grote India. Maar zoals een bekend joods gezegde luidt: ‘Ieder mens is een hele wereld. Wie één leven redt, redt een hele wereld.’ De kinderen in India hebben een heel speciaal plekje in mijn hart…”