“Het leuke aan kindergeneeskunde is dat het een creatief vak is. Ik vergelijk mijn werk vaak met het maken van een puzzel. Er is alleen één belangrijk verschil: Als je een puzzel honderd keer hebt gemaakt, dan weet je hoe je die puzzel moet leggen. Ik krijg bij iedere patiënt echter maar drie stukjes. Elke keer moet ik weer bedenken hoe ik de puzzel compleet krijg. Geen buikpijn is hetzelfde. In dit vak is snel schakelen en nadenken belangrijk, maar die creativiteit vind ik het mooist. Ik heb me gespecialiseerd in kindernefrologie en behandel kinderen met aangeboren nier- of urinewegproblemen. Daarnaast ben ik kinderarts in het diabetesteam. Het mooie aan de kindergeneeskunde is de combinatie van zorg voor kinderen met acute (en vaak oplosbare) ziekten en chronische ziekten. Kindergeneeskunde erg breed. Je hebt te maken met een patiëntengroep van pasgeborenen tot 18-jarigen. Er is een belangrijk verschil met andere medisch specialismen: Kinderen kun je niet zomaar onderzoeken. Om er achter te komen wat een patiëntje mankeert, moet ik eerst zijn of haar vertrouwen winnen. Dat kan niet even snel tussendoor en ook daarvoor moet je creatief zijn en vooral goed kunnen kijken.”