De bijzondere wereld van duikgeneeskunde

De liefde voor het duiken begon tijdens zijn opleiding. Een coassistent had destijds een duikschool en leerde Robert de fijne kneepjes van het vak. “Mijn openwaterbrevet haalde ik het Grevelingenmeer”, vertelt hij. “Het zicht was slechts vijftig centimeter en het water voelde ijskoud. Ik heb mezelf toen beloofd dat dat de laatste duik ooit in Nederland was; ik wilde alleen nog maar naar tropische oorden. In het begin gebeurde dit sporadisch tijdens vakanties maar nu ga ik ieder jaar meerdere keren.”

Werk en hobby

Via een oud-collega kwam Robert in aanraking met duikgeneeskunde: “Het leek me prachtig om werk en hobby te combineren. Ik deed de opleiding en daarna aanvullende cursussen. Deze vinden altijd plaats op de mooiste locaties in de wereld, geweldig! Duikgeneeskunde gaat over alles wat vóór, tijdens en na het duiken misgaat. Als duikerarts/cardioloog doe ik specifiek onderzoek naar duikers met (mogelijke) hartproblemen. Ik doe dus geen algemene duikkeuringen; hiervoor zijn op mijnduikerarts.nl genoeg andere artsen te vinden.”

Keuren

Mensen doen er goed aan om zich te laten keuren voor ze leren duiken. “Sommigen kunnen hun oren niet klaren”, licht Robert toe. “Dan ben je dus niet geschikt om te duiken. Hetzelfde geldt voor als je gaatjes hebt in je trommelvliezen. Maar ook ervaren duikers kunnen baat hebben bij een keuring. Bijvoorbeeld als je ziek bent geworden en medicatie gebruikt. Als gevolg daarvan kunnen risico’s ontstaan. Dit is niet alleen voor jezelf gevaarlijk maar ook voor je buddy onder water.”

Verwondingen

Duikerartsen komen hoofdzakelijk in beeld ná een duik, al gaat het soms ook daarvoor al mis. “Ik heb mensen meegemaakt die een gasfles op de voet kregen, of die een verwonding op de boot opliepen”, legt Robert uit. “Maar vaker gebeurt het dat iemand gestoken of gebeten wordt onder water. Het gaat dan om bijvoorbeeld slangen, kwallen of andere waterdieren. Mensen kunnen hierdoor vergiftigingen oplopen of ernstige pijn. Dan moet je wel weten wat je moet doen.”

De Caissonziekte oftewel duikersziekte is een bekende ziekte onder duikers. Dit treedt op als mensen te lang onder water blijven of te snel omhoog gaan in het water. “Je krijgt dan teveel stikstof dat oplost in het bloed, dat kan zelfs gaan bruisen”, zegt Robert. “Hierdoor ontstaan allerlei problemen. Mensen moeten dan ook zo snel mogelijk naar een drukcabine toe waarin we de duiker in een verhoogde luchtdruk plaatsen. Door de druk langzaam af te bouwen wordt de stikstof uiteindelijk afgevoerd.”

Naast alle dingen die fout kunnen gaan, gaat er gelukkig ook heel veel goed. “Duiken is het mooiste dat er is”, glundert hij. “Palau, ten zuidoosten van de Filipijnen, is het meest geweldige land om naar toe te gaan. Onder water is zowel groot wild als klein grut te vinden zoals haaien, roggen, mantaroggen, platwormpjes, zeepaardjes en bijzondere aaltjes. In combinatie met het zachte en harde koraal is dat echt oogstrelend om te zien.”

Lizanne Ganzevles